[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”52″]
[masterslider id=”48″]
Παραμένουν τα σκουπίδια,οι φθορές, το πλιάτσικο και οι εστίες μόλυνσης στην περιοχή του Χαλκειούς ακόμα και δύο μήνες μετά από τότε που τις είχαμε καταγράψει με τους άνω από 6000 διαμένοντες εντός αλλά και σε καταπατημένες εκτάσεις περιμετρικά της ΒΙΑΛ, όπως μας είχε δηλώσει ο Πρόεδρος του χωριού κ. Βασίλης Βίγκας.
Τα σκουπίδια παρότι μαζεύονται καθημερινά και καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες για την αποκομιδή τους δεν παύει όγκος τους να είναι μεγάλος και να αποτελούν εστία μόλυνσης.Οι κάτοικοι απαιτούν άμεση λύση προκειμένου να επανέλθουν στην κανονικότητα τους.
Φώτο από πηγάδι που εγκυμονεί κινδύνους:
Στην φόρα έρχονται και άλλα προβλήματα στην περιοχή όπως τα καταγράφει κάτοικος της περιοχής σε σχετική της ανάρτηση μετά την πυρκαγιά του Μεγάλου Σαββάτου και με τις σχετικές φωτογραφίες:
Το δίκτυο παροχής του φράγματος του Ζυφιά, σιγά σιγά θα εγκαταλείψει τους λίγους εναπομείναντες γεωργούς. Μεγάλα τμήματα αφαιρούνται από τους μετανάστες έτσι ώστε να ξαναστηθούν οι σκηνές. Από την επομένη της φωτιάς, εξαφανίζονται από τις αποθήκες της περιοχής εργαλεία αλλά και κομμάτια από λάστιχα ποτίσματος. Αναμενόμενο…. ότι χρειάζονται το πέρνουν. Θύματα για πολλοστή φορά οι κάτοικοι της περιοχής.Το βράδυ της Ανάστασης, που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας, η ελληνική αστυνομία και η πυροσβεστική έδωσαν αγώνα για να καταστήλουν τις εξεγέρσεις και να κατασβήσουν τη φωτιά στο ΚΥΤ. Μας έσωσαν στην κυριολεξία. Άραγε θα είμαστε τυχεροί και την επόμενη φορά; Γιατί πρέπει να ζούμε με αυτήν την ανασφάλεια; Η υλοτόμηση των δέντρων μας θα συνεχιστεί και τους θερινούς μήνες. Θα συνεχίσουν να ανάβουν φωτιές στις καταπατημένες ιδιοκτησίες μας για να φτιάχνουν το φαγητό τους. Ο κίνδυνος μιας πυρκαγιάς μεγαλύτερος. Μιας πυρκαγιάς δίπλα σε στρατόπεδα, σε επιχειρήσεις, στα σπίτια μας. Αλλά ακόμη πιο κοντά στο Βυζαντινό μνημείο της Παναγίας της Κρήνας. Ένα μνημείο κόσμημα για το νησί που αν είχε φωνή θα εκλιπαρούσε κι αυτό μαζί με μας για ΒΟΗΘΕΙΑ. Κι εμείς οι κάτοικοι της περιοχής με το φόβο στην ψυχή, θα προσεύχομαστε για τους εαυτούς αλλά και για όσες αθώες ψυχές ζουν στον καταυλισμό. Γιατί πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι!
[masterslider id=”28″]
[masterslider id=”8″]
[masterslider id=”12″]